Ik ontmoet Rob voor het eerst bij de opening van het nieuwe pand van Halte 2717. De organisatie waar hij zich momenteel voor inzet. Hij vraagt mij of ik mij in wil zetten op het gebied van communicatie. Een aantal weken later praten we hier verder over. Tijdens ons gesprek vertelt Rob vol enthousiasme over zijn werk en werkverleden. Daar wilde ik meer van weten. Natuurlijk wil ik meewerken als het gaat om de communicatie. Daarmee is het interview een soort Heitje voor karweitje.
Als ‘doener’ verschillende uitdagingen aangaan
Rob is 72 jaar, is getrouwd, heeft een zoon van 44 en staat nog volop in het leven. Toch is hij al 10 jaar met pensioen, maar dat betekent voor hem alles behalve stilzitten. In 1972 rondt hij zijn studie theoretische natuurkunde af. Op dat moment was er heel weinig werk binnen het vak. De computer was in die tijd net in opkomst en hij werd benaderd door een wiskundig instituut voor het ontwikkelen van programmeertalen. Dit heeft hij 4 jaar gedaan met het plan te promoveren. Rob die een echte ‘doener’ is zoals hij zelf zegt zag dat dit niet haalbaar was. Daarom gaat hij op zoek naar een nieuwe uitdaging. Deze vindt hij bij de blindenbibliotheek. Hier zet hij teksten van uitgevers om naar braille. Een functie die op zijn lijf geschreven is, mede door de visuele beperking die Rob heeft. Dit proces gebeurde met geautomatiseerde ponsbanden, iets waarbij zijn kennis van programmeren en computers goed van pas kwam. In die tijd waren er namelijk nog geen cursussen voor, maar vond je dit samen met collega’s uit.
Vanaf 1980 gaat Rob aan de slag bij de IT-afdeling van KPN. IT is een heel veelzijdig vak en betekent zoveel meer dan alleen maar achter de computer zitten. Rob hield zich bezig met de klantprocessen. Dit gebeurde meer op de achtergrond. Er was geen direct klantcontact. “Je gaat met mensen om die weten hoe ze hun werk uit moeten voeren, maar ze willen hun werk graag sneller of vlugger doen. Aan jou de taak om deze processen vast te leggen zodat dit ook daadwerkelijk kan”, vertelt Rob.
“IT is een heel leuk vak als je ervan houd!”
Dat Rob dit werk met plezier doet blijkt wel uit het aantal jaar dat hij werkzaam blijft bij KPN. In 2008, hij is dan 62 gaat hij met vervroegd pensioen. “In die tijd mocht je er met je tweeënzestigste uit. Dit was vanzelfsprekend en dus heb ik het gedaan, het was mooi zo!”
Werk hoef je niet te zoeken, het vindt jou!
De vanzelfsprekendheid betekent gelukkig niet dat hij ertegenop zag om te stoppen. “Absoluut niet!” Zegt Rob resoluut: “er is genoeg te doen!” Hij is nu 10 jaar met pensioen, maar heeft nooit hoeven zoeken naar werk. “Het komt vanzelf naar je toe” stelt hij.
Met werken is er altijd wat werk in huis blijven liggen. Je pensioen is daarbij een uitgelezen kans om het huis te verbouwen. Door de jaren heen heeft Rob al flink wat werk verzet als gepensioneerde. Al in 2009 werd hij gevraagd om voorzitter te worden van de Nederlandse blindenvereniging. Hij heeft de vereniging samengevoegd met vier andere belangenverenigingen en is 4 jaar secretaris geweest. Rob is een nieuwsgierig type en steeds op zoek naar uitdaging. Als in 2016 alles goed loopt bij de blindenvereniging is het dan ook tijd voor iets anders. Rob is dan 70. Zoeken hoefde niet, ook dit kwam vanzelf.
In 2014 begonnen de voorbereidende gesprekken voor het opzetten van Halte 2717. Halte 2717 is een stukje open kerk in Zoetermeer waar zorg en zingeving centraal staat. Dit alles vanuit Christelijke inspiratie. Rob is nauw bij betrokken geweest hierbij en vertelt daarom vol enthousiasme hoe de gastvrijheid en activiteiten een verbondenheid brengt tussen mensen. Dit alles spreekt hem erg aan, dus toen de Halte in 2015 startte ging hij graag aan de slag als gastpersoon. Toen een jaar later de voorzitter uitviel en Rob hiervoor gevraagd werd dacht hij: laat ik het maar doen, ik heb het al eens eerder gedaan. Sindsdien is hij dus voorzitter. Dit is erg afwisselend werk en neemt ongeveer 20 uur per week in beslag. Zijn werkzaamheden bestaan onder andere uit samen met de stuurgroep mogelijkheden verkennen en keuzes maken. Het gaat dan om vragen als wat willen we bereiken en hoe gaan we dit doen? Er is heel veel overleg met diverse organisaties. Ondertussen bleek een verhuizing naar een grotere ruimte noodzakelijk en daar gaat veel werk in zitten. Veel van deze werkzaamheden kunnen thuis gedaan worden. Het is veel bellen en schrijfwerk. Omdat het om een interkerkelijke organisatie gaat moet er gerapporteerd worden aan de kerken. “Er zit geen structuur in de werkdag, veel van de dingen kun je op ieder moment van de dag doen. Als het maar op tijd af is!”
“Opzien tegen stoppen? Absoluut niet, er is genoeg te doen!”
Naast zijn werk heeft Rob nog veel hobby’s en bezigheden. Rob zit in de jury van de ‘Rob van Vlietprijs’ Een speciale prijs die de oogvereniging naar hem vernoemd heeft. Hierbij wordt er € 10.000,- uitgereikt voor innovatieve activiteiten. “Als er een prijs naar je vernoemd wordt ben je ook de klos om de jury te organiseren!” Hij is ook een fanatiek pianospeler en hij doet dit minimaal 2 uur per dag. Ook onderneemt hij graag verschillende dingen met zijn zoon. Zo hebben ze een gedeelde liefde voor de sport goalbal. Rob doet deze sport al 40 jaar, traint nog wekelijks en doet maandelijks nog mee aan een wedstrijddag. Daarnaast traint hij samen met zijn zoon ervoor om 1 keer per jaar een wandelroute in Engeland te lopen. dit zijn beschreven routes, maar wel een stuk ruwer dan het Nederlandse wandelpad. Per dag loop je 20 tot 25 km over ruw bospad, gras en hei of door een beekbedding. “Hier zijn we gek op en het is fantastisch om te doen.”
Met het geluk nog in zo’n goede conditie te zijn en met nog zo veel bezigheden denkt Rob dan ook nog niet aan stoppen met werken. Hier is hij heel duidelijk over: “dat bepaal ik niet, dat overkomt je!” Hij heeft dus niet echt gepland te stoppen. “Het leven komt zoals het komt en zolang ik de dingen nog kan geniet ik volop van het leven!”