Inmiddels weer veilig geland na al dat gefladder? Misschien hoorde jij niet bij de zwevende kiezers die het de peilbaasjes zo moeilijk hebben gemaakt. Het kost mij wel moeite een zwevende kiezer te visualiseren.
Is dat iemand die als een meeuw boven ons politiek landschap zweeft, wanhopig op zoek naar een geschikte landingsplaats? Mogelijk is dat een gaaf Haags terras met allemaal mieterse gasten die de huidige torenbewoner nog lang niet willen laten gaan. Of ergens in de provincie bij een wat zielige christelijke geitenfluisteraar die ook niet terugdeinst voor een los contact met een koe. Heeft wel eerst advies ingewonnen bij moederkloek Marianne. Waarschijnlijk hing er een dichte zwerm populisten boven onze Islambashende twitteraar uit Venlo. Wel oppassen dat je niet op een van zijn Marokkaanse beveiligers met een crimineel verleden landt. Wanneer onze grote leider straks zijn fractiegenoten net zo zorgvuldig screent als zijn beveiligers, dan verwacht ik Aziatische taferelen in de Tweede Kamer. Zwevend met een stevige wind uit het oosten kan je zo maar tussen de pitabroodjes van onze Turkse pasja’s belanden. Die partij met evenveel witte aanhangers als licht getinte discipelen bij onze Limburgse carnavalist. Waar wij opkijken van een doodgereden wolf, zijn zij al jaren trots op een grote roedel grijze wolven afkomstig uit het gebied rondom de Bosporus. Het vinden van een landingsplaats tussen socialistische arbeiders in partijverband kan je wel vergeten; die zijn bijna volledig uitgeroeid. Nee, links landen doe je bij oom Emile of neefje Jesse. Bij de een kom je te laat en bij de ander te vroeg. En ach Sylvana, onze Surinaamse haarfetisjist, die vindt wel weer een nieuwe hobby.
Uiteindelijk zijn de meeste dolende kiezers geland om strategisch, vanuit hun onderbuik of met hun hart te stemmen. Ik prefereer het rode potlood.
Het is zo’n heerlijk gevoel dat we weer jaren verlost zijn van onze Haagse ridders die de afgelopen tijd wel voldoende exhibitionistisch geweest zijn. En nee politica, het gaat in campagnes nooit om wedstrijdjes ver plassen maar altijd om wie de grootste heeft. De ridders trekken zich terug in hun slooprijpe burcht, gooien af een toe een gesneuvelde kameraad over de kantelen en laten het contact met het volk over aan hun herauten. Na enige tijd is alles weer zoals het was, zijn de partijkassen leeg en wij weer veel illusies armer.
Voor jou ligt er nog een grote uitdaging. Ik zou snel een team formeren, naar het Binnenhof afreizen en daar flyeren in spannende T-shirts. Je wil niet weten hoeveel gedesillusioneerde werkzoekenden daar wel niet rondlopen. Niet iedereen beschikt over een old boys network of snakt nu naar een gewone baan met billijke werktijden. Ik zou kiezen voor een stevige vorm van flyeren, geef ze niet de kans je te ontlopen, duw een bloem in hun handen en blijf ze volgen. Laat ze maar ervaren wat wij allemaal op straat hebben moeten doorstaan. Bloemadvies: vergeet-me-nietje of een aronskelk. Succes.
Peter Vrancken, 69 jaar
Volg ons:
[social_icons type=”circle_social” icon=”fa-facebook” use_custom_size=”no” size=”fa-lg” link=”https://www.facebook.com/doorwerkgever” target=”_self” icon_color=”#000000″][social_icons type=”circle_social” icon=”fa-twitter” use_custom_size=”no” size=”fa-lg” link=”https://twitter.com/doorwerkgever” target=”_self” icon_color=”#000000″][social_icons type=”circle_social” icon=”fa-linkedin” use_custom_size=”no” size=”fa-lg” link=”https://www.linkedin.com/company/doorwerkgever” target=”_self” icon_color=”#000000″]