Wij denken dat alles van waarde weerloos is. Dat hebben we gelezen in een gedicht van Lucebert of op Facebook, en dan is het waar. Wanneer je deze uitspraak letterlijk neemt, legitimeer je een fatalistische en passieve houding; het is nu eenmaal zo. Ik kan er niets aan veranderen.
Daarnaast weten wij dat de waarheid niet bestaat maar alleen een interpretatie van de waarheid die wij ons vervolgens toe-eigenen als dé waarheid. Dat klinkt als een openingszin in het verweer van de politieagent die beschuldigd wordt van etnisch profileren. Of als een verklaring voor het nepnieuws en de alternatieve feiten die de media over ons uitstorten.
Vertaal je weerloos in waardevol of kwetsbaar en je uitgangspositie is volledig gekanteld. Van een passieve naar een actieve modus. Voor sommigen is het liken van acties van anderen op de sociale media al het toppunt van actief zijn. Anderen sluiten aan bij een demonstratie tegen een vermeende pedofiel die net in de wijk is komen wonen of gaan gezellig met medestanders in Groningen fakkelen. De harde kern van actiegerechtigden realiseert zich dat onze multiculturele samenleving om meer vraagt. Zij organiseren een halfslachtige poging een bedreigde moskee te omcirkelen met een aantal vroom of hemels kijkende vrouwen en mannen. Mannen die mijn moeder zou omschrijven als het Jan hen-type met een getrimde christelijke baardgroei in plaats van het ongekamde islamitische struikgewas van de modale moskeebezoeker. Zelfs een opgetrommelde scootmobieler slaagt er niet in de cirkel te completeren, maar bewijst wel dat je ook op wielen pal kan staan voor de waarde van een nog steeds bevriende godsdienst. Na afloop wacht de suiker met thee in de moskee en vervolgens een speurtocht naar de eigen wandelschoenen met ANWB-keurmerk. Dat valt nog niet mee in zo’n grote beige stapel.
Waardevol zijn en kwetsbaarheid vormen de opmaat voor weerbaarheid. Wij willen weerbaar zijn in het contact met andersdenkenden die de Koran verkeerd interpreteren. Wij willen uitleggen wat wij vinden van een twitterend, narcistisch staatshoofd met aseksuele trekjes. In het café het beleid van opkomende populistische politici fileren en zo het applaus oogsten van de aanwezige loslopende singles.
Hier gaat het om weerbaarheid op macroniveau terwijl het microniveau voor ons relevanter is. Hoe weerbaar ben je naar je pestende collega, naar de verkeershufter die zorgt voor je eerste kras in je nieuwe leasebak? Of naar de sissende anderstalige die wil scoren bij zijn matties?
Het meest kwetsbaar zijn wij in onze sociale contacten. Wanneer wij jagen op een nieuwe partner voor een of meer nachten in het café of op een datingsite. Of meer nog in onze pogingen bestaande relaties te bestendigen of op te waarderen. Of samen discussiëren over een mogelijke uitbreiding van de relatie. Voor velen de ultieme vorm van kwetsbaarheid leidend tot een snelle daling van ons energiedepot.
Geen wonder dat wij op maandag vermoeid aan de werkweek beginnen en even geen zin hebben in een weerbare opstelling op de arbeidsmarkt.
Peter Vrancken, 69 jaar
Volg ons:
[social_icons type=”circle_social” icon=”fa-facebook” use_custom_size=”no” size=”fa-lg” link=”https://www.facebook.com/doorwerkgever” target=”_self” icon_color=”#000000″][social_icons type=”circle_social” icon=”fa-twitter” use_custom_size=”no” size=”fa-lg” link=”https://twitter.com/doorwerkgever” target=”_self” icon_color=”#000000″][social_icons type=”circle_social” icon=”fa-linkedin” use_custom_size=”no” size=”fa-lg” link=”https://www.linkedin.com/company/doorwerkgever” target=”_self” icon_color=”#000000″]